Ο παιδικός αυθορμητισμός – που συχνά μας ξαναδίνουν οι αποκριάτικες στολές είναι, κατά την γνώμη μου, από τα πιο σημαντικά πράγματα σε μια αγχωμένη και “μασκαρεμένη” κοινωνία. Μάσκες στην δουλειά, στο σχολείο, στο σπίτι, στις σχέσεις…κουμπωνόμαστε από δω, σχεδιάζουμε το ένα, υπεραναλύουμε το άλλο, να μην φανώ έτσι, να μην φανώ γιουβέτσι..Αμάν! όταν μασκαρευόμαστε, τις Απόκριες, νιώθουμε πιο ελεύθεροι και κάνουμε πράγματα που πάντα θέλαμε, και δεν τολμούσαμε.Μικρά πράγματα, όπως μια κίνηση συμφιλίωσης ή ένα φλερτ…Δεν είναι κρίμα να νιώθουμε τόσο ελεύθεροι μόνο τις Απόκριες ; Το σύνθημα λοιπόν για τις φετινές Απόκριες αλλά και για πάντα είναι: «Κάτω οι μάσκες! Πάνω ο αυθορμητισμός!»
Εύχεσαι όλο το βράδυ να σε κοιτάξει η κοπέλα που κάθεται απέναντι σου στο μπαρ. Γιατί, ρε φίλε, δεν πας να της μιλήσεις πρώτος; Χάνεις τίποτα; Το πολύ πολύ να «φας καμμιά χυλόπιτα»…
Έχεις πήξει και σκέφτεσαι πολύ καιρό να πας να δεις τον κολλητό σου στην Θεσσαλονίκη. Κλείσε άμεσα τα εισιτήρια για ένα ταξίδι – σφηνάκι, το τριήμερο της Καθαρά Δευτέρας.Ναι, ξέρω, δεν προλαβαίνεις, είναι πολλά τα λεφτά…Δικαιολογίες.
Σε προσέβαλε κάτι που είπε η φίλη σου, πριν κάνα μήνα, και νιώθεις αμήχανα όταν τη βλέπεις. Το σκέφτεσαι συνεχώς, αλλά «κολλάς» να της μιλήσεις. Κέρνα την ένα καφέ και ένα 3Bit και πες τα όλα.. Θα νίωσεις καλύτερα!
Είσαι σινεμά, η ταινία είναι «μούφα» κι εσύ δεν μπορείς να σταματήσεις να σκέφτεσαι τα 8 Ευρώ που έδωσες για το εισιτήριο. Σήκω και φύγε, ρε φίλε,και στο υπόσχομαι θα νίωσεις τέλεια με τον εαυτό σου.
Μετά το πάρτι που έκανες πριν 2 μήνες, ο γείτονας σου `κοψε την «καλημέρα» λόγω..φασαρίας. Κι εσύ τώρα καταπίνεις με το ζόρι την δικιά σου «καλημέρα» κι ας τον πετυχαίνεις κάθε πρωί. Πες την κι ας πέσει στο πεζοδρόμιο…
Νιώθεις την ακαταμάχητη ανάγκη να αγκαλιάσεις κάποιον που μόλις γνώρισες. Κάν` το. Θα είναι και γι` αυτόν μια ευχάριστη έκπληξη!
Όπως λένε άλλωστε: « Καλύτερα να μετανιώνεις για κάτι που έκανες, παρά για κάτι που δεν τόλμησες»!
Το παραπάνω άρθρο έχει τίτλο «ΚΑΤΩ ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ» και δημοσιεύτηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2009 στην Athens Voice. Αν και διαφημιστικό γκοφρέτας , εκφράζει απόλυτα τη φιλοσοφία μας και την εν γένει στάση μας απέναντι στη ζωή. Μετά την ανάγνωση καθίσαμε προβληματισμένοι. Ανάψαμε ένα παλιό ναυτικό τσιμπούκι, σηκώσαμε την τραγιάσκα μας και αναφωνήσαμε : «Γιατί ρε γαμώτο…». Γιατί χαραμίσαμε τη ζωή μας χωρίς 3Bit και είχαμε πέσει με τα μούτρα στο KitKat και στα ChocoBloom..
Όπως λέει και ο Νίκος Ξανθόπουλος άλλωστε: «Είμαι απλά ένας άνθρωπος με σκονισμένα παπούτσια».
Εύχεσαι όλο το βράδυ να σε κοιτάξει η κοπέλα που κάθεται απέναντι σου στο μπαρ. Γιατί, ρε φίλε, δεν πας να της μιλήσεις πρώτος; Χάνεις τίποτα; Το πολύ πολύ να «φας καμμιά χυλόπιτα»…
Έχεις πήξει και σκέφτεσαι πολύ καιρό να πας να δεις τον κολλητό σου στην Θεσσαλονίκη. Κλείσε άμεσα τα εισιτήρια για ένα ταξίδι – σφηνάκι, το τριήμερο της Καθαρά Δευτέρας.Ναι, ξέρω, δεν προλαβαίνεις, είναι πολλά τα λεφτά…Δικαιολογίες.
Σε προσέβαλε κάτι που είπε η φίλη σου, πριν κάνα μήνα, και νιώθεις αμήχανα όταν τη βλέπεις. Το σκέφτεσαι συνεχώς, αλλά «κολλάς» να της μιλήσεις. Κέρνα την ένα καφέ και ένα 3Bit και πες τα όλα.. Θα νίωσεις καλύτερα!
Είσαι σινεμά, η ταινία είναι «μούφα» κι εσύ δεν μπορείς να σταματήσεις να σκέφτεσαι τα 8 Ευρώ που έδωσες για το εισιτήριο. Σήκω και φύγε, ρε φίλε,και στο υπόσχομαι θα νίωσεις τέλεια με τον εαυτό σου.
Μετά το πάρτι που έκανες πριν 2 μήνες, ο γείτονας σου `κοψε την «καλημέρα» λόγω..φασαρίας. Κι εσύ τώρα καταπίνεις με το ζόρι την δικιά σου «καλημέρα» κι ας τον πετυχαίνεις κάθε πρωί. Πες την κι ας πέσει στο πεζοδρόμιο…
Νιώθεις την ακαταμάχητη ανάγκη να αγκαλιάσεις κάποιον που μόλις γνώρισες. Κάν` το. Θα είναι και γι` αυτόν μια ευχάριστη έκπληξη!
Όπως λένε άλλωστε: « Καλύτερα να μετανιώνεις για κάτι που έκανες, παρά για κάτι που δεν τόλμησες»!
Το παραπάνω άρθρο έχει τίτλο «ΚΑΤΩ ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ» και δημοσιεύτηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2009 στην Athens Voice. Αν και διαφημιστικό γκοφρέτας , εκφράζει απόλυτα τη φιλοσοφία μας και την εν γένει στάση μας απέναντι στη ζωή. Μετά την ανάγνωση καθίσαμε προβληματισμένοι. Ανάψαμε ένα παλιό ναυτικό τσιμπούκι, σηκώσαμε την τραγιάσκα μας και αναφωνήσαμε : «Γιατί ρε γαμώτο…». Γιατί χαραμίσαμε τη ζωή μας χωρίς 3Bit και είχαμε πέσει με τα μούτρα στο KitKat και στα ChocoBloom..
Όπως λέει και ο Νίκος Ξανθόπουλος άλλωστε: «Είμαι απλά ένας άνθρωπος με σκονισμένα παπούτσια».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου